
“ถ้าไม่ได้แบงค์กลับคืนมา ยายก็ไม่เหลือใครเลย”
คำพูดที่เต็มไปด้วยความเศร้าของหญิงชรา ซึ่งสะท้อนถึงความรักและความผูกพันที่มีต่อหลานชายคนเดียวที่เธอเลี้ยงดูมาตลอดชีวิต "แบงค์" คือทุก
สิ่งทุกอย่างในชีวิตของยาย เป็นทั้งหลาน เป็นเพื่อน และเป็นกำลังใจที่ทำให้เธอมีชีวิตอยู่ในทุกวัน แต่เมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้แบงค์ต้องจากไป ยายก็เหมือนสูญเสียทุกสิ่ง

ยายเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่สูญเสียสามีและลูกไปก่อนหน้านี้ เธอจึงเหลือเพียง "แบงค์" หลานชายที่เป็นดั่งแสงสว่างในชีวิต หลายสิบปีที่ผ่านมา ยายทุ่มเททั้งแรงกายและแรงใจเพื่อดูแลแบงค์ให้เติบโตอย่างดีที่สุด เธอเฝ้า
ดูเขาก้าวผ่านทุกช่วงเวลาของชีวิต ตั้งแต่เด็กเล็กจนกลายเป็นผู้ใหญ่

การสูญเสียแบงค์ไม่ใช่แค่การจากลาของคนที่เธอรัก แต่เป็นการสูญเสียศูนย์กลางของชีวิตไปด้วย ยายรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกลายเป็นความว่างเปล่า ไม่มีใครให้เธอดูแล ไม่มีใครมานั่งคุย หรือเรียกเธอว่า "ยายจ๋า" อีกต่อไป

ในความเศร้า ยายยังหวังว่าสักวันหนึ่ง "แบงค์" จะกลับมาหาเธอ แม้จะเป็นเพียงจิตวิญญาณหรือในความฝัน ยายพูดทั้งน้ำตาว่า "ถ้าไม่ได้แบงค์กลับคืนมา ยายก็คงไม่เหลือใครเลย"
คำพูดของยายไม่เพียงแต่บอกเล่าความ
เศร้าโศก แต่ยังเป็นเครื่องเตือนใจให้เราเห็นถึงความสำคัญของการอยู่ด้วยกันและดูแลคนที่เรารักในทุก ๆ วัน เพราะเราไม่มีวันรู้ว่าวันสุดท้ายของเรากับคนที่รักจะมาถึงเมื่อไหร่.
