"เราเดินจับมือด้วยกันมาตั้งนาน หนูไม่รู้เลยว่าเราไม่รักกันตั้งแต่ตอนไหน แม่เขารักเขามาก หวงเขามาก"
ความสัมพันธ์ของเราเหมือนเส้นทางที่เราสองคนเลือกเดินด้วยกัน แม้จะมี ขวากหนามบ้าง แต่เราก็เคยจับมือกันแน่นเสมอ จนกระทั่งวันนี้ ที่ฉันต้องย้อนถามตัวเองว่า “เราเลิกจับมือกันตั้งแต่เมื่อไหร่?”
ความรักที่เราเคยมีอาจถูกบดบังด้วยสิ่งที่เราไม่ทันสังเกต บางทีความเงียบที่เพิ่มขึ้น หรือระยะห่างที่กว้างขึ้น อาจเป็นสัญญาณที่บอกว่าเราไม่ได้รักกันเหมือนเดิมอีกแล้ว แต่สิ่งที่ยากที่สุดคือการยอมรับว่าความสัมพันธ์นี้เปลี่ยนไป ฉันไม่รู้เลยว่ามันเริ่มต้นจากเมื่อไหร่ หรือเราทั้งคู่ปล่อยให้ความรักจางลงไปได้อย่างไร
อีกสิ่งที่ฉันไม่อาจมองข้ามได้ คือบทบาทของ "แม่เขา" ในความสัมพันธ์ของเรา แม่ของเขารักเขามาก และหวงเขามากเช่นกัน ฉันเข้าใจในความรักที่แม่มีให้ลูก มันคือความรักที่บริสุทธิ์และยิ่งใหญ่ แต่บางครั้งความรักและความห่วงใยนั้นอาจกลายเป็นกำแพงที่ทำให้ฉันรู้สึกห่างไกลจากเขา
ฉันไม่โทษแม่ของเขา และฉันก็ไม่โทษเขา เพราะฉันเชื่อว่าเราทุกคนต่างทำดีที่สุดในแบบของตัวเอง เพียงแต่บางครั้ง ความรักที่มากเกินไปก็อาจทำให้เราลืมมองเห็นความรักในรูปแบบอื่น
แม้วันนี้เราจะไม่ได้เดินจับมือกันเหมือนเดิม ฉันอยากขอบคุณทุกช่วงเวลาที่เราเคยมี ฉันหวังว่าเขาจะได้เจอความสุขในแบบที่เขา เลือก และฉันจะเก็บความทรงจำของเราไว้เป็นบทเรียนในหัวใจเสมอ.
Categories: NEWS